قطعه شعری درباره لیلی مجنون

صفای غم وفای اشک

صفای غم وفای اشک

قطعه شعری درباره لیلی مجنون

♥♥ ♥♥ دوست دار عشاق بهرام کریمی ♥♥ ♥♥
صفای غم وفای اشک صفای غم وفای اشک

قطعه شعری درباره لیلی مجنون

فلک پیشتر زین که آزاده بود   از آن به کنیزی مرا داده بود
همان مهر و خدمتگری پیشه داشت   همان کاردانی در اندیشه داشت
پیاده نهاده رخش ماه را   فرس طرح کرده بسی شاه را
خجسته گلی خون من خورد او   بجز من نه کس در جهان مرد او
چو چشم مرا چشمهٔ نور کرد   ز چشم منش چشم بد دور کرد
ربایندهٔ چرخ آنچنانش ربود   که گفتی که نابود هرگز نبود
بخشنودیی کان مرا بود از او   چگویم خدا باد خشنود از او
مرا طالعی طرفه هست از سخن   که چون نو کنم داستان کهن
در آن عید کان شکر افشان کنم   عروسی شکر خنده قربان کنم
چو حلوای شیرین همی ساختم   ز حلواگری خانه پرداختم
چو بر گنج لیلی کشیدم حصار   دگر گوهری کردم آنجا نثار
کنون نیز چون شد عروسی بسر   به رضوان سپردم عروسی دگر
ندانم که با داغ چندین عروس   چگونه کنم قصه روم و روس
به ار نارم اندوه پیشینه پیش   بدین داستان خوش کنم وقت خویش


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 22 ارديبهشت 1394 | 3:16 قبل از ظهر | نویسنده : ♥♥ ♥♥ دوست دار عشاق بهرام کریمی ♥♥ ♥♥ |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.